De structuur van rubber

Lineaire structuur: De gemeenschappelijke structuur van niet-gevulkaniseerd rubber. Vanwege het hoge molecuulgewicht vertonen de macromoleculaire ketens willekeurige krulcurven en clusters zonder externe krachten. Wanneer een externe kracht wordt uitgeoefend en verwijderd, verandert de mate van verstrikking van de draad en rebounden de moleculaire ketens, waardoor een sterke neiging tot herstel ontstaat. Dit is de oorsprong van de hoge elasticiteit van rubber.

Vertakkingsketenstructuur: aggregatie van vertakte ketens van rubbermacromoleculen om gel te vormen. Gel is ongunstig voor de eigenschappen en verwerking van rubber. Bij het mengen van rubber kunnen verschillende mengmiddelen vaak niet in het gelgebied terechtkomen, waardoor een lokale blanco ontstaat, die niet kan worden versterkt en verknoopt, waardoor het zwakke deel van het product wordt.

Verknoopte structuur: Lineaire moleculen zijn met elkaar verbonden via de overbrugging van sommige atomen of atoomgroepen, waardoor een driedimensionale netwerkstructuur ontstaat. Naarmate het vulkanisatieproces vordert, wordt deze structuur steeds sterker. Op deze manier neemt het vrije bewegingsvermogen van het kettingsegment af, nemen de plasticiteit en rek af, nemen de sterkte, elasticiteit en hardheid toe, en neemt de permanente vervorming door compressie en de mate van zwelling af.